2
В жизни есть личности, которые одним только своим присутствием озаряют все вокруг тем особым светом, тепло которого на многие годы и десятилетия предопределяют путь,
вкусы, пристрастия и образ мыслей тех, кому судьба подарила счастье общения с ними. Целеустремленные и деятельные, духовно и творчески одаренные, они точно наперед знают, зачем
пришли в этот мир, и без устали движутся к своему идеалу Прекрасного и Вечного. Мы называем их баловнями судьбы, не ведая, сколько вложено ими труда и пота в то, что мы, простые
смертные когда-то назовем Великим. Таким и был великий азербайджанский джазмен, пианисти композитор, прекрасные мелодии и ритмы которого будоражили ум и сердце, открывая нам
нечто совершенно новое, от соприкосновения с которым мы иначе вглядываемся в Жизнь, иначе ощущаем ее, иначе чувствуем...
Джазовые композиции Маэстро создавались не на пустом месте. Толерантность, присущая азербайджанскому народу, его удивительная терпимость к иным нациям и религиям, чуткое
воспритятие им иных культур, видимо, и создали то высокое взаимопроникновение западных джазовых интонаций и восточной мугамной культуры, которые так отчетливо прослежи-
ваются в творчестве Маэстро. Баку, для которого интернационализм и дружба между людьми без разделения их на национальные и конфессиональные различия – сама суть, дух города,
не мог не вобрать в себя и не переварить в себе творчески все то лучшее, что создавалось культурой и духом иных народов. Мог ли Маэстро предположить, что его город, его страна, его
народ столкнется с враждебностью и ненавистью в ответ на любовь и уважение к иным культурам?!
Как много недосказанного и невысказанного Мастером навсегда осталось за кадром. Последнее, что он услышал в своей недолгой жизни не прекрасная музыка, а страшный грохот разо-
рвавшейся бомбы, коварно подложенной простыми смертными, так ничего и не вынесшими из прекрасных уроков Жизни.
Həyatda elə şəxsiyyətlər var ki, onlar öz varlığı ilə ətrafa işıq saçır və o işığın istisi onlarla ünsiyyətdə olmaq xoşbəxtliyi nəsib olan insanların yolunu, zövqünü, istəklərini və düşüncə tərzini onilliklər boyu
irəlicədən yönəldə bilir. İşgüzar və məqsədyönlü, istedadlı və mənəviyyatca zəngin olan belə şəxsiyyətlər bu dünyaya nə üçün gəldiklərini qabaqcadan bilir və yorulmadan öz Gözəllik və Əbədiyyət idealına doğru
gedirlər. Biz belələrinə “bəxtəvər” deyir və adi insanların nə vaxtsa Möhtəşəm hesab edə biləcəyi bir əsərin yaranması üçün onların nə qədər böyük zəhmət çəkdiklərini düşünmürük.
İstedadlı Azərbaycan cazmeni, pianoçusu və bəstəkarı da məhz belə nadir şəxsiyyətlərdən idi. Onun gözəl melodiyaları və ritmləri qəlbimizi riqqətə gətirir, bizə yeni bir aləm bəxş edir və bu təmasdan sonra
biz Həyata tamam ayrı gözlə baxır, onu başqa cür duyur və hiss edirik...
Maestronun caz kompozisiyaları boş yerdə yaranmırdı. Azərbaycan xalqına xas olan tolerantlıq, digər millətlərə, dinlərə qarşı qeyri-adi dözümlülük, başqa mədəniyyətləri həssaslıqla qavramaq, çox güman ki,
Maestronun yaradıcılığında özünü aydın göstərən Qərb caz intonasiyası ilə Şərq muğammədəniyyətinin yüksək səviyyədə birləşməsini mümkün etmişdir. Bakı şəhərinin ruhunu müəyyən edən beynəlmiləlçilik,
insanlar arasında dostluq, milli və dini ayrı-seçkiliyin olmaması digər xalqların mədəniyyəti və mənəviyyatının ən yaxşı dəyərlərinin qavranılmasını, yaradıcılıqla sintezini mümkün etmişdir. Məgər Maestro
düşünə bilərdimi ki, digər mədəniyyətlərə sevgi və hörmətin cavabında onun şəhəri, onun ölkəsi, onun xalqı düşmənçilik və nifrətlə qarşılaşacaq?!
Kim bilir, bu dünyada Maestronun hələ nə qədər deyilməmiş Sözü qaldı. Qısa həyatının son məqamında onun eşitdiyi isə gözəl musiqi deyil, Həyatın dərslərindən heç nə götürməyən adi, məkrli adamların
xaincəsinə qoyduğu bombanın dəhşətli gurultusu oldu.
In our lives, there are personalities who, just by being present amongst us, pour some specific light onto all of their surroundings. The warmth coming from this light predetermines for many years and decades
the pathways, tastes, customs and way of thinking of all those granted by Destiny the chance to communicate with them. Always seeking to hit the target and be proactive at the expense of their spiritual and
artistic talents, they know for sure in advance the reason for their coming into this World, and head off relentlessly to achieve their ideals of Providence and Eternity. We call them «The-Chased-by-Destiny»,
without even knowing how much labor and sweat they have put into what we, the ordinary people, would later call the «Great». Such a person was the great Azerbaijani jazzman, piano player and composer
whose wonderful melodies and rhythms have overtaken our minds and hearts, by opening up something new which makes us contemplate, treat and feel our Lives differently…
The Jazz compositions of the Maestro were not created fromnothing. Tolerance is a specific feature of the Azerbaijani people, which, together with their extraordinary coherence with other nations and religions,
and their deep perceptions of other cultures, are probable reasons that enable the broader integration of Western Jazz tones and Eastern Mugham culture, so duly reflected in the activities of the Maestro. Baku,
characterized by its core spirit of internationalism and friendship, without dividing peoples into differing national and religious groups, could not avoid digesting all those great things created by the culture and
spirit of other peoples. Could the Maestro have imagined that his city, country and people would face hostility and hatred, at the expense of its understanding of, and respect for other cultures?!
There is so much untold and unsaid of the Maestro that is left behind forever. The last thing he heard in his lifetime was not marvelous music, but the dreadful noise of an exploding bomb, thrown perfidiously
by mere persons who had not succeeded in learning any good lessons in their Lives.